A więc za pomysłem pond zakłądam taki temat.
Piszcie, co wam ciąży na sercu, czym się chce podzielić, lub po prostu potrzebujecie się wygadać

To zacznę, żeby nie było.

Calutki dzień byłam szczęśliwa, chyba przez ten Londyn cały czas i myślałam, że utrzyma się to przynajmniej przez kilka dni, ale od jakiejś godziny znowu czuję się jak jakieś gówno, może to po części przez przeziębienie, tak czy siak nie mam na nic siły, nie chcę jutro iść do szkoły, ale chociaż dostałam zwolnienie na wf. Siedzę z herbatką i chcę coś obejrzeć, ale nawet nie wiem co. Powinnam trochę się pouczyć biologii. Fuck it.

Chora, chora i jeszcze raz chora. I to przed feriami! Ale pisanie z Mateuszem podnosi mnie na duchu <33

Zostałam dzisiaj w domu, bo się rozchorowałam i mama powiedziała, że jest za duży mróz, żebym wychodziła. Nawet się jakoś specjalnie starać nie musiałam o to, cud jakiś

ja także jestem chora... w sumie się cieszę, bo chyba mam dzisiaj jakąś kartkówkę z fizyki.

Już się lepiej czuje, teraz oglądam kabarety z tata xd i jeszcze muszę dokończyć sprzątać w swoim pokoju, ale jakoś mi sie nie chce xd

Nie wiem, co się ze mną przez ostatnie kilka tygodni działo, a najbardziej przez ostatnie dwa dni, jestem na siebie cholernie wściekła i muszę wziąć się w garść. Jeszcze nigdy nie byłam tak paskudnie wredna dla ludzi, nie zważałam w ogóle na ich uczucia, dokuczałam im z byle jakiego powodu, ogólnie zachowywałam się jak skończona kretynka, a najgorsze z tego wszystkiego było to, że sprawiało mi to satysfakcję. Cieszę się, że przejrzałam na oczy, ale naprawdę muszę się za siebie wziąć, bo i tak już ludzie zaczęli się ode mnie odsuwać, a nie chcę skończyć kompletnie samotna. Tym bardziej, że i tak osób, które mnie w jakimś stopniu lubią, jest jakaś garstka. Nienawidzę siebie za to wszystko. Może i mam powody, bo ludzie za dużo razy mnie zranili, ale to tak naprawdę nie jest wymówka, żeby robić im to samo. Powinnam raczej starać się, żeby im nie przytrafiło się coś takiego. Jestem beznadziejna.

+ Powstrzymywanie gniewu to bardzo trudne zadanie. Zaraz się popłaczę.

Dzisiejszy dzień dla mnie baardzo udany ;) Razem z najbliższymi przyjaciółkami wybrałyśmy się na zakupy (po spodnie xD) i do kina na 'I że Cię nie opuszczę' ;)
No więc...zakupiłam dwie pary spodni! Były mi potrzebne, bo już nie mam żadnych...
ii okazyjnie dwa pierścionki za 10 zł w Housie ;)
Film.. ahh jak ja kocham Channing'a <3 ogólnie film mi się podobał, historia taka inna niż wszystkie filmy w ost. czasach i 'zaciekawił' mnie, bo oparty na faktach...cieszy mnie takie zakończenie a nie inne (nie bd spoilerować xDD) bo gdyby skończyło się tak jak wszystkie inny filmy to byłoby ...dno.
jednym słowem dzień był świetny ;)

mój dzień zaczął się nie ciekawie i obawiam się, że to nie ostatni raz... cóż, powinnam się przyzwyczaić. Wybraliśmy się dość sporą grupą do jakiegoś pubu i było genialnie. Dopiero wróciłam (niestety nie mogłam później, brak autobusu..).

Dobrze jest jakoś ostatnio. Znalazłam w sobie trochę motywacji, do wszystkiego. Czeka mnie pracowity tydzień, trzeba wziąć się do roboty.

kurwa.
i wszystko idzie nie tak

Jestem mega zmęczona, ale i wkurwiona jestem,bo wypłata dopiero za tydzien :/ I jutro szkoła,no zabić się można, no xd chce weekenddd!!!!! Ale jutro może bd miec neta na próbę! xd

Za dużo roboty, gubię się we wszystkim, do egzaminów tylko chwilę ponad miesiąc, nic nie umiem, nic nie wiem, boję się liceum, nie jestem w stanie wszystkiego ogarnąć, za osiem dni moje urodziny, pierwszy raz w życiu nie chcę być starsza, czas mi za szybko leci i nie pogardziłabym jakimś zmieniaczem czasu czy tardisem.

Znowu towarzyszy mi to durne uczuci, że powinnam coś robić, a nic nie robię. Ludzie wymagają ode mnie decyzji, co chce dalej robić, a ja naprawdę nie mam pojęcia...

Choroba trafia za dobrych ludzi.

Maaatko! zmęczenie mnie dopada, a do tego przez większość weekendu znów mnie dopadła mała depresja co zdarza się ostatnio coraz częściej. Spotkanie ludzi z podstawówki którzy nawet nie powiedzą "cześć" chociaż ja poświęcam im swoje modlitwy. Oczywiście cały czas uważam że życie jest naprawdę trudne ale ja po prostu nie mogę dostrzec tego co przeżywają inni. Przecież wiele ludzi na świecie mają o wiele gorzej ode mnie- choroby, głód, cierpienie, częste bicie przez rodziców... Tak, to właśnie ja mam lekko, tyle że nie moge tego docenić. Dlatego warto pomagać innym. I walczyć !

+ ciekawy temat.

wykończona...mam dość nauki. przytłacza.
ale jedynym plusem, NAJWIĘKSZYM jaki może być to znajomi w klasie..kocham tych ludzi <3 dzięki nim w ogóle jestem w tej szkole, dlatego mam jakąś motywacje..

Szlag mnie trafia, jak widzę osoby, które płaczą na lekcje i mówią, że nie mają sensu, bo chłopak je rzucił.

weekend, w końcu. potrzebny mi, muszę odpocząć..

blackyqueen napisał:

weekend, w końcu. potrzebny mi, muszę odpocząć..

taak. jestem bardzo, bardzo zmęczona. ostatnio najchętniej bym spała. cały czas. ostatnio się zaczęłam zastanawiać czy ja może nie jestem na coś chora, np. na cukrzycę. mam nadzieję, że nie, że wypocznę w święta wielkanocne i będzie dobrze.

wolne. nareszcie..ostatnio tak jakoś wszystko przelatuje mi między palcami..
plus złapała mnie choroba i próbuję się pozbyć kataru -,- chora na świeta = dla mnie nic nowego. kiepsko. ale mam nadzieje, że przez te dni sobie odpocznę...chociaż mam tyle pracy do szkoły, że...ehh no nic. cieszmy się wolnym

Lubię szpitale. Ciągnie mnie do nich. Czemu więc nie mogę podjąć decyzji, co do wolontariatu?

mam już dość nauki, to półrocze o wiele gorsze u mnie -,-
ehh..ostatnio zaczęłam się pocieszać, że ''zyję się tylko raz'' itp itd, dlatego staram się teraz nie zamartwiać strasznie szkołą i ocenami td..jakoś się to wszystko musi poukładać, mam nadzieje. ale i tak już jestem strasznie zmęczona tą szkolą...dobrze, że coraz bliżej wakacje.
a jutro idę na urodziny kolegów z klasy..ahh...będzie z 40 osób O.o tak czy siak liczę na dobrą zabawę i świetnie spędzony czas z przyjaciółmi ;)

a do mnie powoli dociera, że (cytując piosenkę): "everybody's changing and i don't feel the same", co mnie trochę przygnębia...

jestem po imprezie urodzinowej kolegów z klasy. o matko, chyba najlepsze urodziny na jakich byłam! ogólnie świetni ludzie i zabawa. dużo śmiechu, co dla mnie jest najważniejsze ;)
mega pozytywnie. a na początku byłam taka wnerwiona, bo wszyscy się spóźnili, nawet organizatorzy! i ogólnie miałam ochotę rzucić te prezenty i iść do domu. nie wiadomo nawet było jak z miejscówką, okazało się, że jedziemy do niedokończonego domu kolegi...nastawiłam się na masakrę, ale wszystko było dobrze przygotowane. ogółem świetne chwile ze świetnymi ludźmi.
muszę się teraz przyznać szczerze, że nie sądziłam, że tak strasznie pokocham tych ludzi z mojej klasy. są wspaniali ;)